Przedszkole Montessori
To przedszkole uczące wg zasad Marii Montessori, gdzie każde dziecko traktowane jest jak mały badacz z własnym, unikalnym planem dnia. Tutaj nie ma miejsca na nudne kartkówki – zamiast tego maluchy same wybierają pomoce, które najbardziej przyciągną ich ciekawość, a nauczyciel pełni rolę uważnego obserwatora i dyskretnego przewodnika. W praktyce oznacza to, że trzylatek może z zapałem liczyć koraliki, podczas gdy sześciolatek w tym samym czasie zgłębia świat liter przy pomocy metalowych szablonów – i nikt im nie każe się spieszyć. Dzięki temu każdy odkrywa i uczy się w swoim tempie, z radością i poczuciem własnej skuteczności, zamiast siedzieć w ławce i zastanawiać się, czy na forum wiedzy w ogóle przysługuje mu głos.
Przedszkola uczące wg metody Montessori powinny charakteryzować się następującymi cechami:
-
Przygotowane środowisko (Prepared Environment)
– Starannie zaprojektowana przestrzeń dostosowana do rozmiarów i potrzeb dziecka: niskie półki, mebelki „na miarę” nóżek, dostępne materiały.
– Estetyka i porządek sprzyjające koncentracji – bo porządek na półkach to porządek w głowie (i mniej butelek po jogurcie pod stołem). -
Specjalistyczne pomoce Montessori
– Materiały sensomotoryczne (cyfrowe kwadratowe pudełka, tablice z guzikami, walce dźwiękowe), matematyczne (perły, liczby), językowe (metalowe litery, kartoniki z wyrazami) i praktyczne (zestawy do nawlekania, mycia owoców).
– Każdy zestaw ma jasno określoną funkcję i kolejność ćwiczeń, co pozwala dziecku na samodzielne odkrywanie pojęć. -
Grupy wiekowe mieszane (mixed-age)
– Zazwyczaj 3–6 lat w jednej grupie; starsze dzieci wspierają młodsze, młodsze inspirują starsze.
– Brak sztucznej rywalizacji – chyba że chodzi o to, kto pierwszy posegreguje koraliki według odcienia. -
Nauczyciel jako przewodnik (Guide, nie wykładowca)
– Obserwuje dziecko, rozpoznaje jego potrzeby i proponuje kolejne materiały, zamiast prowadzić tradycyjne „lekcje”.
– Interweniuje tylko wtedy, gdy dziecko naprawdę tego potrzebuje – w innych wypadkach trzyma się w cieniu (ale uważnie patrzy). -
Wolność wyboru w ramach zasad
– Dzieci same decydują, czym chcą się zająć i jak długo, pod warunkiem że wybór nie zakłóca spokoju innych.
– Zachowane ramy: porządek, szacunek do osób i rzeczy, dotrzymanie umówionych godzin posiłków i odpoczynku. -
Indywidualne tempo rozwoju
– Brak „przeciągania” grupy czy „zastawiania się” z materiałem – każdy idzie swoim tropem.
– Ewaluacja nie poprzez testy, lecz poprzez obserwację i notatki nauczyciela. -
Szacunek dla dziecka i autonomii
– Dziecko traktowane jest jak pełnoprawny uczestnik życia społecznego: wybiera, pyta, proponuje.
– Problemy rozwiązuje się dialogiem, a nie karą – nawet wysoka wieża z klocków nie zostaje zdmuchnięta z zazdrości. -
Rutyna, rytm dnia i samodyscyplina
– Stałe bloki czasowe na różne aktywności: praca z materiałem, posiłek, odpoczynek, zabawy motoryczne.
– Dzięki temu dzieci same uczą się organizować swój dzień (i później cenić drzemki). -
Kontakt z naturą i życiem społecznym
– Wyjścia do ogrodu, podlewanie roślin, obserwacja zwierząt, czasem nawet pieczenie chleba czy wspólne gotowanie.
– Montessori to nie tylko wciąż siedzieć przy stole – to też łapać żaby (oczywiście pod nadzorem). -
Kultywowanie samodzielności praktycznej
– Zadania dnia codziennego: zapinanie guzików, nalewanie wody, wiązanie butów.
– Dzięki temu nawet jedzenie kanapek nie będzie stanowiło zagadki (i nie zaleje się połowy stołu dżemem). -
Kultura ciszy i koncentracji
– Zachęcanie do pracy w skupieniu: ściszone głosy, delikatne kroki, rezonans własnej uwagi.
– Oczywiście w granicach rozsądku – trzyletni geniusz czasem zakrzyknie z zachwytu, ale odbywa się to w tolerowanym zakresie. -
Zaangażowanie rodziców i transparentność
– Regularne spotkania, warsztaty pokazujące, jak pracuje się metodą Montessori w domu.
– Tablice i raporty z obserwacji, sugestie materiałów do wypożyczenia czy zakupu.Każdy z tych elementów współgra z pozostałymi, tworząc harmonijną całość – prawdziwe „laboratorium” rozwoju małego odkrywcy. Sesje przy metalowych literach i walcach dźwiękowych to nie fanaberia, lecz skrupulatnie opracowany system, w którym każde przesunięcie, każdy guzik i każdy rzut gąbką ma swoje pedagogiczne uzasadnienie.
Przeczytaj więcej na temat elementów edukacji Montessori w Przedszkolu Stumilowy Las.
Jeżeli zastanawiasz się nad zapisaniem swojego dziecka do Przedszkola i nie jesteś pewna, które wybrać, to może pomoże Tobie nasz artykuł na temat różnic pomiędzy przedszkolem prywatnym, a przedszkolem publicznym:
Czym rożni się przedszkole publiczne od prywatnego?
